Rowerowe malowanie

     Ostatnimi czasu bardzo zaniedbałem fotografię. Było to spowodowane kilkoma rzeczami, które były następstwem pewnych błędów logicznych. Jednym z poważniejszych było opuszczenie grupy z kursów o których pisałem wcześniej (link: Jedno się kończy, drugie się zaczyna ). Ja nie twierdzę, że zaczęcie szkoły było błędem. Prawda jest jednak taka, że szkoła w żaden sposób nie pchała mnie do kolejnych zdjęć.      Teraz postanowiłem wrócić jednak po rocznej przerwie do Jędrzeja. W końcu od niego nauczyłem się najwięcej. Praktycznie 90% rzeczy które umiem pochodzą z jego kursów. Wczoraj odbyły sie pierwsze zajęcia, a ja pierwszy raz od roku przeszedłem się po mieście po prostu robiąc zdjęcia. I powiem szczersze - choć zdjęcia wyszły średnie, nawet bardzo średnie - odżyłem.      Na zajęciach grupa była w prawie nienaruszonym stanie. Poznali mnie, ja poznałem ich. Zostałem przyjęty jak swój. Bardzo miło. Ale nie to chciałem powiedzieć. Po tym co widziałem wczoraj, co ludzie nauczyli się na

     W fotografii istnieje jakiś fetysz trybu M, czyli trybu w pełni manualnego. O ile Ci bardziej obeznani głównie pracują na trybie A (priorytet przysłony) o tyle amator jest święcie przekonany, że tylko M da mu status pro. A prawdy tym tyle co i kłamstwa.      Tryb M, to tryb w którym wszystkie parametry zdjęcia ustawiamy sami. A więc musimy znać zależności w trójkącie ekspozycji, aby móc z niego korzystać. I to jest właśnie ten element w którym przeciętny amator uważa się za pro i za fajnego, bo korzysta zna i wszem i wobec pokazuje że go zna, bo pokrętło trybów ma ustawione na M podczas fotografowania.      Co am daje trym M - a daje nam tylko tyle, że mamy pełą kontrolę nad parametrami naświetlania. sami ustalamy, czy wolimy otworzyć przysłinę, czy lepiej zwiększyć czas naświetlania.I tyle.Paradoksalnie nikt nie myśli o tym, jak poszczególne parametry wpływają na końcową jakość zdjęcia. A wpływają tak -> 1) przysłona reguluje nam głębie ostrości 2) czas otwarcia migawki