Wpis konksursowy
Zdjęcia portretowe to zdjęcia ładnej babeczki w ładnych ciuchach najczęściej mizdrzące się do obiektywu lub (jak to babeczki) z obrażoną miną. U mnie w domu pomiędzy meblami przebijają się dwie babeczki:
1. Moja żona - ma już dowód i w świetle prawa jest już babeczką. Kilka lat temu została opuszczona przez prokuratora, a za gwałt na 14-latku może pójść do więzienia. Osobiście uważam, że jej dowód osobisty kłamie, a w peselu musiał wystąpić błąd. Sama wygląda jak 14-latka i czekam kiedy do naszego do domu zapuka policja, powie "cześć tu policja" i zamknie u siebie.
2. Moja córka - na razie dowodu nie ma, ale pesel ma. Tym razem jednak pesel odzwierciedla rzeczywistość. Choć ta liczba 0932.. może świadczyć że moja córka w ogóle nie istnieje, albo egzystuje w jakimś innym wymiarze. Patrząc na nią i podążając jej tokiem myślenia prawdopodobnie druga możliwości jest jak najbardziej realna. W świetle prawa na razie nie posiada płci, więc możecie sobie wybrać, czy to chłopczyk czy dziewczynka i nikt was za to do sądu nie poda.
W zdjęciu wykorzystałem element międzymeblowy w wersji 2. Element 1 trafił w miejsce, gdzie zamknęli ją na 12 godzin, a na koniec miesiąca dadzą nagrodę pocieszenia.
Zdjęcia portretowe są robione jako zdjęcia z rozmytym tłem. Ponieważ jest to diabelnie nudne, bo wszyscy robią takie portrety. Jakby tego było mało wszyscy jarają się jasnością tych zdjęć. No i na każdym jest mizdrząca się laska, która dopiero co uciekła z Auschwitz. Ja postanowiłem kombinować inaczej. Wziąłem coś co nie ma płci, postawiłem przy czymś co nawet tłem nie może być. Zima, upał - około 0 stopni - i sprzęt. Rozłożenie parasolki z lampą (rąbła skubana na beton, ale żyje. Parasolka nowa, więc ciężko w to uwierzyć, bo nowe rzeczy są delikatniejsze od kieliszków), ustawienie drugiej z wyzwalaczem za autem, statyw, aparat i kilka cyków. Modelce przyjemnie i ciepło, bo autko grzeje, ja latam jak debil i ustawiam parametry. No i w końcu po kilkunastu próbach i korekcji ustawień każdego elementu zdjęcia dotarłem do momentu idealnie.
No to dawaj córkę wyciągać z auta, kazać się o auto oprzeć i...
-Kurwa - pytam, za przeroszeniem - tylna lampa oświetlająca tło nie błysła.
Drugie i trzecie zdjęcie też. Co jest. Jak się szybko okazało baterie w odbiorniku znają modelki i też były w Auschwitz. O ile modelki wyszły stamtąd z niedowagą o tyle moje baterie chyba poległy. No i co teraz? CO TERAZ!!??!! Myśl, Jakub, myśl...
-W pytkę Zbysia - pomyślałem.
Wziąłem lampę, kilka resetów odbiornika... no nie ma szans. Cholerka, będzie bez tła. Dupnie, ale co zrobić. Kiedyś człowiek miał do dyspozycji tylko kilkunastoletni aparat i był szczęśliwy. Teraz ma kupę sprzętu i w każdej chwili coś może zawieźć. Tym razem jeden z ważniejszych elementów.
- Co robić, Panie Kaczka? Jak żyć?
No cóż, drastyczna zmiana parametrów aparatu - czas 1s, przysłona 11 i jedziemy - błysk jednej lampy i szybkie ręczne wyzwolenie drugiej... Prawie idealnie. Tła nie ma, ale to małe różowe coś wygląda super. Jeszcze jedno zdjęcie i wpakowałem córę do auta. Sam zwinąłem sprzęt i wróciłem do domku.
Efekt? Wyszło, czy nie?
Zrobiłem jeszcze kilka zdjęć w domku.
Dobra, czas zajrzeć na kartę, na której sporo zdjęć. Zdjęcia próbne od razu do wyrzucenia, zabieramy się za córkę i Cytryna. No prawie idealnie wyszło. W zasadzie niewiele do poprawy. Kolorystyka, delikatnie kontrast i kilka malutkich plamek na zdjęciu.
Ponieważ stałem się bardzo wymagający, i ostatnio 30 minut kombinowania nie wystarcza na uchwycenie mojej wizji. Co za tym idzie, zdjęcia w domu (choć sam efekt wizualny niemalże idealny) kompletnie do niczego. W zasadzie wszystko poszło do śmieci.
Za to spośród kilkudziesięciu zdjęć z Cytrynem jest to o które mi chodziło (choć bez tła, a więc i bez pewnego efektu dramatyzmu, ale w modzie nie o to chodzi). Można startować w drugim etapie.
Trzymajcie kciuki. Na aparat nie mam szans, ale może choć kurs wygram. :)
