Taki oto obiektyw wpadł ostatnio w moje łapki. Dostałem go od kumpla w zamian za pomoc i... zakochałem sie od pierwszego podłączenia. To model Cosina MC 28mm f2,8 Macro PK-A z bagnetem Pentax. Obiektyw bardzo ładnie i mięciutko rysuje, co mi się osobiście podoba. Jest ostrzejszy od mojego heliosa 44-2. Pierwsze wrażenia to:
1 - bardzo solidne wykonanie
2 - dbałość o szczegóły
3 - nieco kanciasty z wyglądu
4 - nie ma szans aby wypadł z ręki, trzyma sie jak ptasie guano przedniej soczewki.
Jest ciężkawy, ale aż tak jak helios. Za to na pewno cieższy od nowych pentaxowych, prawdopodobnie plastikowych. Stan mojego egzemplarza jest idealny. 0 rys, pierścienie działają z dość przyjemnym oporem, nie ma pleśni, a całość działa doskonale.
Bardzo przypadł mi do gustu tylni dekielek. Nie wciska sie go z użyciem lekkiej siły, jak w przypadku innych dekielków pentaxa. Ten działa podobnie jak bagnet - nakłada się go i przekręca aż do oporu i się trzyma. Powiem, że solidniejsze to niż inne dekielki które mam, bo chociaż nie spadnie podczas transportu, jak to często miało miejsce w przypadku standardowych wyrobów pentaxowych.
Mój model to PK-A, czyli można sterować przysłoną zarówno z poziomu body, jak i pierścieniem na obiektywie. Przełączanie nastepuje po dojechaniu pierścieniem do F22, wciśnięciu małego guziczka i dokręceniu do pozycji A w której pierścień sie blokuje. A na body dostajemy informacje o wartości przysłony. Tu jest sprawa prosta. Gorzej nieco sterować przysłoną z pierścienia. Kręcimy pierścieniem i nic się nie zmienia. Dopiero w momencie robienia zdjęcia przysłona jest domykana do odpowiedniej wartości. Skutkuje to tym, że w trakcie ustawiania ekspozycji nie mamy podglądu światłomierza, a aparat nie jest w stanie dobrać odpowiednich parametrów. Zdjęcie więc robimy na czuja nie mając żadnych informacji na temat prześwietlenia, czy niedoświetlenia. Trochę niefajnie, ale można z powodzeniem sterować przysłoną z poziomu body, więc to żaden problem. O tyle, że odpada jedno sterowanie.
Zaskoczeniem było dla jednak to jak aparat współpracuje z obiektywem. Nie wiem w sumie czemu, ale zdjecia z niego wychodzą bardzo plastyczne i bardzo ładnie doświetlone. Kiedy z innych obiektywów wydawało się dosyć ciemne, tak tutaj wygląda to jakby światłomierz pokazywał +2/3 na podziałce. Miło zaskoczony jest. O dziwo nie prześwietla nawet w jasnych punktach, więc ekspozycja jest jak najbardziej dobrze dobrana.
Poniżej dodaje jeszcze kilka sampli na poszczególnych wartościach przysłony, jakby ktoś był zainteresowany (całość, centrum, róg kadru):
F2,8 t1/40s ISO100
F3,5 t=1/30s ISO100
f4,5 t1/25 ISO200
f5,6 t=1/10 ISO100
f8 t=1/30 ISO400
f11 t=1/8 Iso400
f22 t=1/5 ISO1000
Wszystkie zdjęcia były robione w RAW, wywołane za pomocą Darktable.
Zastosowane korekty ->
1. Odszumianie
2. Prostowanie
3. ustawienie identycznych jasności.
Po kliknięciu na każde zdjęcie można zobaczyć je w pełnym rozmiarze.
